Dag 2, donderdag 17-5-2012

In Mayerhofen aangekomen circa 12:00 blijkt de lift nog dicht te zijn. Naar een tweede startplaats (de "Perler") op de berg ernaast rijden 's zomers pendelbusjes, maar daar is het blijkbaar ook nog de tijd niet voor. Er is wel een school aan het lesgeven en met busjes heen en weer aan het rijden. Maar die zit zo vol dat ze geen vrije vliegers mee willen nemen. "Neem de gewone bus maar" zeggen ze. Die blijkt dagelijks om 9:40 en 13:30 te vertrekken aan de andere kant van het dal waar ook een landingsplaats is bij een (gratis!) camping speciaal voor vliegers. Dus daar naartoe geraced en ik had nog net die tweede en laatste bus. Met goede hoop want er hingen al een paar vliegers hoog in de lucht. Blijkbaar was er thermiek.

Circa 14:30 gestart. En in 6 minuten stond ik weer beneden. Helemaal geen thermiek tegen gekomen. Lekker is dat. Ik had zo weinig hoogte dat ik niet eens de landingsplaats bij de camping kon bereiken. Dus ik moest het hele roteind vanaf de andere landingsplaats terug lopen. Even bij de auto wat uitgpufd, gegeten, en op internet gekeken naar de weersverwachting. Die zag er voor Mayrhofen niet zo goed uit. Dus ik besloot om meteen naar de volgende bestemming (Greifenburg) te rijden vandaag. Daar zou het nog twee dagen redelijk weer zijn. Ik wilde net wegrijden toen er een klein personenbusje/taxi stopte waar 5 parapenters op afliepen. Er konden 8 mensen mee en ze hadden geen bezwaar tegen een extra betalende passagier dus de plannen om naar Greifenburg te rijden gingen even in de ijskast.

16:00 stond ik weer boven. De wind was inmiddels vaker uit de rug dan van voren. Na wat wachten op een sporadisch goed windje en 2 misstarts kwam ik toch weg. Ik had weinig hoop want er hing nu niemand meer hoger dan de start. Dus de thermiek leek ook foetsie. Maar dat viel mee. Het kostte wat moeite maar ik zat toch vlot enkele honderden meters boven de start. Ook 2 andere vliegers lukte het. Na wat rommelen in verschillende bellen staken zij het dal over (richting camping). Die kant van het dal was ook beter door de zon beschenen zo laat op de dag. Van vroeger wist ik dat die wand dan thermiek gaf. Zij wisten dat duidelijk ook want ze schoten omhoog. Ik kwam wat later aan en verwachtte net zo hard omhoog te gaan maar tot mijn stomme verbazing miste ik de aansluiting vrijwel volledig. Een tijdje vloog ik bijna met mijn schoenen door de boomtoppen om nog wat lift te pakken. Na veel wurmen lukte het en ging ik uiteindelijk meer dan een kilometer boven de starthoogte uit.

Eenmaal zo hoog is het meestal makkelijk hoog te blijven. Maar het is ook vreselijk kound. Op de grond was het een redelijke temperatuur, ongeveer 16 graden. Maar elke 100 meter gaat daar een graad vanaf. Dus ik vroor bijna aan mijn stoeltje vast. Na een uur hield ik het voor gezien. Genoeg om een duurvlucht in mijn logboek bij te schrijven.

17:45 vertrokken richting Greifenburg. Door prachtige dalen. 20:00 aangekomen. Ten opgezet. Gekookt. Geinternet. En toen was het al weer voorbij middernacht.